Bɛ̈nydït abɔ̈ të rëër en thïn paannhial, bï kɔc ke piny nɔm bɛ̈n luöi këtuc në biäk de awɛ̈ɛ̈cken. Kɔc ɣɔn ye luc në cuëër abïk ke nyuɔɔth, ku piny acïï kɔc ɣɔn cï nɔ̈k bï bɛ thiaan.
Abï aa thök de pïïrdu bä thon në tɔŋ, në biäk kɛ̈n wek cɔ̈tdï puk nɔm wään caal ɛn week, ku kɛ̈nkï piŋ wään jam ɛn wo week. Acäk lɔc bäk a rɛɛc thok ku luɔikï karɛc.
Aŋuööth ku thök abïk aa cam ëtök, kɔ̈ɔ̈r abïk nyuäth ë wal cï ɣɔ̈k ku karɛc ee mol piny acïï ke bï bɛ ya diɛɛr në wurïï. Në Dhiɔn kuurdiën ɣeric nɔm, abï ciën kë bïï kɔc bɛ riɔ̈ɔ̈c në biäk de karɛc.”
Luel an kë lëkë Bɛ̈nydït Awärjäŋ melik de Rip kï: yïn ee raan aterdï, yïn ŋuäldït nyaŋ, dhɔt në pïïuwiic. Acï lueel an ye Kiir këdu, ku ee yïn ë loi en.
Na cakkï lɔ thiaan në kuur ë Karmel nɔm, ke abä ke kɔɔr ku abä ke dɔm gup ku jat keek. Na cakkï röt thiaan në Yɛn në wɛ̈ɛ̈r thar piny, Yɛn bï ŋuäldït yɔ̈ɔ̈k bï keek kääc.
Na wën, ke tunynhial bɔ̈, tunynhial töŋ de tuuc kadhorou wën cath në guöl kadhorou, bï ku jiɛɛm ke yɛn, lueel, an, “Bä eenë, bä yï nyuöth guiëër cï löŋ de akɔɔrröör guiir atuc, akɔɔrröör rɛ̈ɛ̈r ë piëëu juëc nïïm,