Ku ŋoot Ɣaman ke jam lueel an, “Eeŋö däŋ cï bɛ döŋ? Ayïï Ethta, tiiŋ Melik, acï dhuëëŋ de këcam looi, ku acïn raan däŋ cï cɔɔl, ee yɛn wokë Melik waarou, ku acï wo bɛ cɔɔl buk lɔ miäk,
Yɛn bï bänyken ku röörkɛn pelnïïm tɔ wiɛɛt, ku bäny ke baai, ku rem ë tɔŋ. Abïk lɔ niin ku cïkkï be pääc taitai. Acä lueel Yɛn melik, Ee Yɛn Bɛ̈nydït de rɛm.
Ee tëthiinë go ciin ë raan tïc ku jɔ gäär guɔ gɔl në päny de ɣön ë melik cï piiny kɔ̈u, të wën riɛɛu ë mɛ̈c ke alath aläl. Ku melik acï ciin tïŋ të wën gɛ̈ɛ̈r en.
Piɔ̈ɔ̈thkun abïk aa lɔ lik në këriëëc ëbɛ̈n yak tïŋ. Të ye piny ruu miäk adurduur we bï thëën aa ŋuöön, ku të cïï piny aa thëën we bï miäk adurduur aa ŋuöön.