Ku acïï bɛ̈nydït lueel an, “Të cän kë luɔi thöl në kuur ë Dhiɔn kekë Jeruthalem, Yɛn bï melik de Athiriya luöi këtuc, në biäk yen ë nɔm ɣääc ku leec rɔt.”
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn bï riääk bɛ̈ɛ̈i piny ku luöi këtuc kɔc ee karɛc looi ëbɛ̈n, në biäk de karɛckɛn. Yɛn bï raan ëbɛ̈n kuɔɔr piny raan ee yenɔm ɣääc, ku luöi këtuc raan de guöp lɛc ee kɔc kuur.
Të le yen rɔt looi, abï raan ëbɛ̈n aa lueel an, “Yen ee Nhialicda! Wo cï aŋäthda tääu ë Yeguöp, ku ë wo luök. Yen ee Bɛ̈nydït! Wok cï aŋäthda tääu në Ye guöp, ku ënɔɔnë wok mit piɔ̈ɔ̈th ku yok dɔl në luɔi cï Yen wo kony.”
Ku Bɛ̈nydït aŋoot ke tït week bäk bɛ̈n të nu Yen. Ke bï we nyuöth nhiëërde kekë kokëpiɔ̈u në luɔi ye Nhialic yic looi. Thieithieei në kɔc ee Bɛ̈nydït ŋɔ̈ɔ̈th.
Të le köölë bɛ̈n, diäär kadhorou abïk mony tök dɔm ku lëkkï yen an, “Wok duëër röt cääm ku yök wo kɔ̈ɔ̈th ɣɔ̈ɔ̈c wapäc, ku yïn limku buk aa lueel an yïn ee monyda, në luɔi cïï wok ayär kën ë wo thiaak bï guum.”
Na kɔɔr raan bïï rɔt lɛɛc, në ë leec rɔt në luɔi cï yen Yɛn ŋic, ku cï kakï yök yiic, në biäk tɔ̈u ë nhiëërdiën agɔk ke yen, ku Yɛn ee yic kekë piathëpiɔ̈u looi. Kek kak ee Yɛn tɔ mitpiɔ̈u ka. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Go Bɛ̈nydït lueel an, “Të le kakë tuöl kedhie, Yɛn bï Gok gäm piny bïï ë yen tɔ̈ɔ̈u në Yithriɛl ëtɛ̈ɛ̈n, në Wak de Kamaanic, ë biäk të lɔ aköl amiäk de Wɛ̈ɛ̈r de Amilɔ. Gok kekë remdɛn ë tɔŋ ëbɛ̈n, abïï ke tɔ̈ɔ̈u ëtɛ̈ɛ̈n, ku wak abï aa cɔɔl an, ‘Wak de Rem Tɔŋ de Gok.’
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, Yɛn bï mät looi wokë läi roor, ku diɛt, ku ka ee mol piny, në biäk cïï kek kɔckï bï bɛ luöi kërac. Ku këriëëc de tɔŋ ëbɛ̈n, abä ke nyaai pinyden: abätäu, ayï dhaŋ abïk liu, ke kɔckï ë ke bï tɔ̈c ë läŋ kedhie.
Ku lueel ë Bɛ̈nydït, an, “Ku në ee köölë, Yɛn bï tënhial piŋ thok, ku tënhial abï piny nɔm piŋ thok. “Ku piny nɔm abï rap piŋ thok, ku piŋ mɔ̈u thok, ku miök, ku abïk piny de Jedhreel jɔ piŋ thok kedhie.
“Ku në ee köölë, kur abïk aa thuat në mɔ̈n kuil, ku wat kur kor nïïm në ca, ku nyïïn ke pïïu ke Juda, abïk wat në pïïu kedhie. Ku awaŋ de pïïu abï rɔt mɔc nhial Luaŋdït, ku piɔɔk wak de Akacia yic.
Ago Bɛ̈nydït lueel an, “Piɛŋkï, wek ee kɔckë, wek luöi keek këtuc, kë cä wek weyiëth bï lëu në luny. Ka wek cïï bï bɛ cath ke we ɣɛ̈ɛ̈c wenïïm, në luɔi bï kek aa kööl rac arëët.
Në ee köölë wek kɔckï, wek cïï gup bï bɛ riɔ̈ɔ̈c në biäk ɣɔn cä wek A rɛɛc. Yɛn bï raan ëbɛ̈n nyaai, raan ee yenɔm ɣääc de guöp lɛc, ku wek cïï Ya bï bɛ rɛɛc në kuurdiën ɣeric nɔm.
ayek lööŋ rac dhuöör piny, ayï këriëëc nu nɔm nhial ëbɛ̈n, kak ee rɔt jɔt ku cakkï ater në ŋïny de Nhialic, ku jɔku kë yok tak ë wopiɔ̈ɔ̈th ëbɛ̈n tɔ ye lïm bï këde Kërtho aa piŋ.
Ku week aya, wek kɔc kor, yak ka ke röördït piŋ. Yeka, week wedhie, yak wethook piëëŋ abäk kuur aa wek röt kuɔɔr piny cieŋ cït man ë lupɔ: Nhialic ee kɔc ee röt tɔ dït ŋɛ̈ny, ku ye kɔc ee röt kuɔɔr piny gäm dhuëëŋdepiɔ̈u.