Wek jam ke we ɣɛ̈ɛ̈c wenïïm an, “Wok cï löŋ mac në thuɔɔu ku loiku amat në paan ë thuɔɔu. Të le riääk bɛ̈n, acäk ŋic nɔn cïï yen we bï yök, në luɔi cä wek röt kan në tör ë wël ku mɛth ke bï we gël.
Ku week aya, wek kɔc kor, yak ka ke röördït piŋ. Yeka, week wedhie, yak wethook piëëŋ abäk kuur aa wek röt kuɔɔr piny cieŋ cït man ë lupɔ: Nhialic ee kɔc ee röt tɔ dït ŋɛ̈ny, ku ye kɔc ee röt kuɔɔr piny gäm dhuëëŋdepiɔ̈u.