Ku ënɔɔnë piɛŋkï kuëëŋdiën cä looi, Yɛn Bɛ̈nydït në rinkiën wärjäŋ, kuëëŋ lɛ̈k week wek kɔc ke Yithriɛl tɔ̈u ë Rip wedhie: an, acïn raan ë weyiic bï aa kuëëŋ ë rinkï an, ‘Yɛn kuëëŋ në rin Bɛ̈nydït Awärjäŋ pïïr!’
Yɛn Bɛ̈nydït Yɛn bï jam wo keek, ku kë bä lueel abïï looi. Abï ciën agääu. Në runkuön ke pïïr, yïn bï löŋ rɛɛc, ku yɛn bï kë cän we jɔ̈ɔ̈ny an bä looi looi.” Acä lueel yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ.
Ë aköölkë go Yecu bɛ̈ɛ̈r ku lueel an, “Yïn lɛc nɔm, yïn Wäär, Bɛ̈nydït ë paannhial ku piny, ë luɔi cï yïn kakë mɔ̈ny kɔc pelnïïm, ku kɔc de nïïm, ku nyuöthë ke mïththii thuët.
Ee wok kɔc cï gam wapäc wok abï lɔ lɔ̈ŋ, cït man cï këcïgɔ̈ɔ̈r e lueel an, “Nhialic ë piɔ̈u diu, go kuëŋ yöök kɔc reec gäm an, ‘Wek cï bï mɛt në lɔ̈ŋdï yic taitai.’” Ku yen ee lɔ̈ŋë, aa nu kë cïï Nhialic kiëët të ɣɔn cï Yen piny thöl nɔm në cäk.