Go pïïu röt puk, ku moukï abëël ke Rip, ku kɔc kuath ke. Ku moukï rem ë Rip ëbɛ̈n, rem de tɔŋ wään kuɛny kɔc ke Yithriɛl cök wïïr, man abï ciën raan töŋ dɔ̈ŋ në keyiic.
Guɔ bɛ daai, ku tiëŋ yaaŋ loi rɔt ëbɛ̈n ë piny nɔm, dhiën dhiɛɛu ë kɔc yɔŋ keek, ku acïn raan dut ke piɔ̈ɔ̈th ku kony keek: ku kɔc ee keek yɔŋ adekï nïïm riɛl.
Të tïŋ yïn piny ayɔŋë kɔc kuanynyïïn thïn ku jɔt yicden në riɛl, ke yï du gäi. Në luɔi ye bɛ̈ny nɔm dɛ raan mät ke yen nu në yenɔm, ku ade bäny dït kɔ̈k mät ë keek nu ë kenïïm.
“Ku Thiɣon melik de Ɣecbon ëbɛ̈n jai ku cïï wook pɛ̈l luɔi bï wek tëëk paanden, në cïï Bɛ̈nydït Nhialicdun yen tɔ ril nɔm ago tääu në wecin. Ku tiamku, rumku pinyde ëbɛ̈n.