Aŋiɛc an, këriëëc ëbɛ̈n ee Nhialic looi, abï rëër aɣet athɛɛr. Acïn kë duëërë ye ŋuak nyin ku acïn kë duëërë nööm thïn. Aye Nhialic looi ago kɔc yen riëëu.
Ku Yɛn bï löŋ cï mac athɛɛr looi wo keek. Yɛn bï luɔi piɛth aa luöi keek ëceŋ, ku abä keek tɔ rïïu Yɛn në kepiɔ̈ɔ̈th ëbɛ̈n, agokï röt cïï be wɛl wei në yanɔm.
Ku na week, wek kɔc ee rinkï riëëu, wek bä yiɛ̈n piathëpiɔ̈u ku rëër lɔ dïu cït man ye akɔ̈l thok bɛ̈n. Wek bï nïïm lääu, ku miɛtkï piɔ̈ɔ̈th cït man ë dɛɛu cï luöny bei kɛl.
“Amawoou në week, wek Parithai! We ye wal juaar, yï mint, ku rue, ku wäl ëbɛ̈n, gämkï Nhialic töŋ wën thiëër kek, ku yak guiëërëlöŋ wööc yic kekë nhiëër ë Nhialic. Kakë adï cäk ke dhil aa looi, ku cäkï kakë awën ee pɔ̈l ayadäŋ.