Abï kɔckiën ee ya luööi ke bɛ̈ɛ̈i Lebanɔn ku leerkï ke në wɛ̈ɛ̈r yɔu, ku abä ke ya duöt ku tääu ke ë thiɛɛkic ë wɛ̈ɛ̈ric, bï keek lɛɛr të bä lueel. Ku abïï kɔckï ke jöt bei ëtɛ̈ɛ̈n, ku abïï kɔcku ke jɔ aa nööm. Ku kë bïï aa biäkdu, ee luɔi bïï yïn kɔckï aa miɔɔc në këcam.”
go Geɣadhi lïm de raan de Nhialic piɔ̈u jam ku lueel an, “Bɛ̈nydï acï Naaman tɔ jäl ke cïn kë tɛ̈ɛ̈u piny! Adï cï ka cï raan de Thiriya ke gäm en nööm. Yɛn cï kuëëŋ në Bɛ̈nydït pïïr, abä cuɔp kueer, ku yɛn bï këdäŋ lɔ nööm tëde yen.”
Guɔ jɔ lɛ̈k rɔt an, “Nhialic abï löŋ de kɔc guiir atuc kedhie, kɔc piɛth piɔ̈ɔ̈th ku kɔc rac. Në biäk de yen kööl cï Nhialic kiëët në baŋ ë luɔɔi ku këriëëc ëbɛ̈n.
Amawoou në raan ee ye lueel an, “Yɛn bï rɔt yiɛ̈k ɣöndït, ɣön de yic ɣööt läk nhial.” Ku jɔ awëër tääu ɣönde, ku jɔ piäät në tim de thidar, ku yup ë kïn thith.