Apiɛth tei, Nhialic guöpde, abï yï nyuöth kë bï yïn en ŋic: Nyan dhuec abï mɛwä dhiëëth ku abïï cäk an, Emanwɛl, të lueelë yen në thoŋda, ee “Nhialic atɔ̈u ke wook.”
Ago ë tiët Jeremia lɛ̈k en an, “Ee këdïït ë gäi! Amiin! Anhiaar duëër Bɛ̈nydït ee kënë looi! Anhiaar nɔn duëër en cäärdu tɔ ee yic, ku tɔ wëu bïïyë ciëën, wëu wään ke Luaŋdït cï lɛɛr Babilonia ku tɔ kɔc wään cï jɔt ke ke mac bɔ̈ ciëën.
Nhialic de Abraɣam ku Yithaak ku Jakop, Nhialic de kuarkuɔ, yen acï wëndɛn Yecu gäm dhuëëŋ, raan wään cäk yiɛ̈n miric, ku cäk rɛɛc ë Pilato nɔm, wään cï en löŋde teem an, pɛ̈l.
Be an, cie looi wuya, ku jɔ Nhialic thieei wekë wëiku kapäc, ke raan rɛ̈ɛ̈r ëtɛ̈ɛ̈n ke ye raan kënë wɛ̈ɛ̈t, bï “Amiin” lueel adï, nɔn kën en kë luel piŋ?
Tïc bï Bɛ̈nydït cath ke athiɛɛi nyuɔɔth ëkööldɛn cï lueel, Bɛ̈nydïït ceŋ piny cïn bɛ̈nydïït ee kek rou, ku ye Melik nu ë meliik nïïm, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë bäny nïïm.
Yɛn Yecu, yɛn ë tunydiën nhial tooc bï week lëk kakë në këde ɣööt ke Nhialic. Yɛn ee meei de Debid, ku ya mɛnh dhiënde, ku ya ciëër ee piny riaau ciëër ë runëpiny.