33 acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an, “Tiëŋkï, yɛn ë kuur ë kɔ̈th tuɛɛl ë Dhiɔnic, ku ye kuur dïït ee kɔc tɔ kɔ̈th arëët, Ku raan ëbɛ̈n raan gam en, acïï bï yäär.”
Kë lueel ë Bɛ̈nydït Awärjäŋ ë nɔɔnë kï an, “Yɛn tɛ̈ɛ̈u këërkëër ril ku le dïu piny në Dhiɔn. Ku yɛn bï kuur de aguk nɔm ril tääu ë yenɔm, ku acï gäär kɔ̈u ee wëlkë an, ‘Gäm ril ee käŋ guum.’
Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Kɛ̈nkï kɔn kueen ë kacïgɔ̈ɔ̈r yiic anandun an, ‘kuur cïï kɔc yïk alooc rɛɛc, Yen guöp aye tɔ ye kuur ë aguk nɔm, Ee luɔi de Bɛ̈nydït ee kënë, ku ye kën ë wo tɔ gäi!’
Acït man kaar ɛn en arëët ku ŋääth an, bï ciën kë bän yäär, ku yɛn bï nyin riɛl arëët, ago Kërtho lɛc yök ë këdï ënɔɔnë, acït man ee yen en yök ëcaŋɣɔn, ayï të piëër ɛn, ayï të thuɔɔu ɛn.
En aa guööm ɛn ee kakë aya: ku acä keek guum, ke yɛn kën yäär, në biäk ŋiɛc yɛn raan cä gam, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn duëër en këdäŋ ŋiëc tiit kë cä kuɛ̈i yen aɣet kööl bï bɛ̈n.