ku lɛ̈ŋ në röldït an, “Bɛ̈nydït Nhialic de kuarkuɔ, ee yïn ee bɛ̈ny ceŋ tënhial ku mac juöör ke piny nɔm ëbɛ̈n. Yïn ril ku Yïn Wärjäŋ, ku acïn raan duëër yïn jɔ̈ɔ̈ny.
Acïk këriëëc ëbɛ̈n, luööŋ nɔm piny. Ee kënou de naamde ee raan ee töny cuëëc ku ee tiɔp? Duëër kën ë looi raan lɛ̈k raan ë loi yen an, “Acie yïn ë loi yɛn?” Ku nɔn lɛ̈k en an, “Yïn kuc kë loi?”
Ee kɔc ke pinynɔm tïŋ ke ke cie këdäŋ, Tuuc nhial nu nhial ku kɔc nu pinynɔm anukï në yeciin. Ku acïn raan duëër këde piɔ̈nde jɔ̈ɔ̈ny ku cïn raan ee kë looi dhɔ̈ŋic
yen acäk nööm, të cï e yiɛ̈n week në këde löŋ cïï Nhialic lueel ë yepiɔ̈u, ku në ŋïny cï en e kɔn ŋic, aguɔkï piäät ë tim cï rïïu nɔm kɔ̈u në ciin rac, ku näkkï abï thou.
Ku të cï e guiëër kɔc ë këde Kërtho nɔn cï en rɔt jɔt ë kɔc cï thou yiic, ku na kɔc kɔ̈k ë weyiic, yek lueel adï, an, cïn jöt nu jön bï kɔc cï thou röt jɔt?