Na miäk, acï dhiapë kë cïï bï dhiap guɔ cieŋ, ku cï këde thuɔɔuwë kë cïï bï thou guɔ cieŋ, yen abï jam aa yic jam cï gɔ̈ɔ̈r an, “Thuɔɔu aye guɔ liek në tiëm cï e tiaam!”
Cöök däŋ an, yak lueel an, konyku röt ë wenïïm ë caŋawën? Wok jam ë Nhialic nɔm ë Kërtho yic. Ku ka luelku kedhie, wek kɔc nhiaar, ee ka ke kuɛ̈t bï we kueet.
Go lɛ̈k ɛn an, “Dhuëëŋ de yɛnpiɔ̈u ee yï kiët: riɛldiën dït aye tɔ ye dikëdik në kɔ̈c kɔ̈ɔ̈cë raan.” Yen abän rɔt aa leec ke ya mit piɔ̈u aläl në kɔ̈c aa yɛn guöp kɔ̈c, ke riɛldït ë Kërtho bï rëër ë yaguöp.
Yɛn cï piäät ë tim cï rïïu nɔm kɔ̈u wokë Kërtho ëtök, ku yɛn ŋoot ke ya pïïr, ku acïï be aa yɛn, ee Kërtho en apïïr ë yaguöp. Ku pïïr piëër ɛn ë guöpic ënɔɔnë, ee gäm en a piëër ɛn, gäm aa yɛn Wën ë Nhialic gam, raan ë nhiaar ɛn, ago rɔt gaam në biäkdï.
Ku ënɔɔnë, Bɛ̈nydan Yecu Kërtho guöp, ku Nhialic Wääda, Raan cï wo nhiaar, Raan cï wo gäm muŋdepiɔ̈u bï ɣet athɛɛr, ku gɛm aŋäth piɛth në dhuëëŋ de yenpiɔ̈u,
ku në kë bɔ̈ tëde Yecu Kërtho, ee cäätɔ adöt, ku ye raan cï dhiëëth ke ye kɛ̈ɛ̈i ë kɔc cï thou yiic, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë Meliik ke piny nɔm nïïm. Raan ë wo nhiaar, ago wo waak në karɛckuɔ në riɛm de yenguöp,
Ku abïk tɔŋ yiɛ̈n Nyɔŋamääl, ku abï Nyɔŋamääl ke tiaam, luɔi ee yen Bɛ̈nydït ë bäny nïïm, ku ye melik ë meliik nïïm, ku kɔc cath në yen acï ke cɔɔl, ku cïke lɔc, ku yek adööt.”
Tïŋ, yɛn bï kɔc ke luaŋ de Catan tɔ bɔ̈, kɔc ee röt tɔ ye Judai, ku cïkï ye Judai, ku ye lueth en törkï, tïŋ, abä ke tɔ bɔ̈ bïk ku gutkï kenïïm piny ë yïcök, ku ta ŋickï nɔn cän yï nhiaar.