“Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Raan piŋ wëlkï, ku gɛm raan ë toc ɛn, ka cath ke pïïr athɛɛr, ku acïn gääk bï tääu ë yeyeth, acï bɛ̈n bei ë thuɔɔuwic, le të nu pïïr.
Awerek en gɛ̈ɛ̈rku ɣön ë Nhialic nu Korinthoi, kɔc wën cï tɔ ɣerpiɔ̈ɔ̈th ë Yecu Kërtho yic, kɔc wën cï cɔɔl bïk aa kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th, kekë kɔc kedhie kɔc nu ë wuöt yiic ëbɛ̈n, kɔc ee rin ke Yecu Kërtho Bɛ̈nydïïtda cɔɔl, ee Bɛ̈nyden keek ku ye Bɛ̈nyda wook.
Wok ee pɛlënɔm de Nhialic lueel, pɛl cï yäl kɔ̈u bei, ee jam cï thiaan, jam cïï Nhialic kɔn lueel ë yepiɔ̈u të ŋootë piny ke liu an, bï aa këde dhuëëŋde.
Ku kɔc kɔ̈k ë weyiic aake ye kɔc cït keek: ku ënɔɔnë we cï waak, we cï tɔ ɣerpiɔ̈ɔ̈th, we cï tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në rin ke Bɛ̈nydït Yecu Kërtho, ku në Wëidït ke Nhialicda.
Abï ke tääu ë Kërtho cin, raan cï wo tɔ yök ka buk lɔ̈ɔ̈k lak, në mɛ̈k cï wo kɔn meek cït man cï Nhialic e lueel ë yepiɔ̈u, Raan ë këriëëc looi ëbɛ̈n, cït löŋ cï tak ë yepiɔ̈u.
Ku wek ee dhiën cï lɔc, bäny ke kake Nhialic, bäny ke dhiën ë melik, jur ɣeric, kɔc lɛɛn ke Nhialic pei, ke we bï kɔc aa guiëër piath de Raan ë cööl week bei ë cuɔlic bäk aa tɔ̈u ë ɣɛɛrdɛn ë pinyic ɣɛɛrdɛn ë gäi.
Duökï kërac ë puk nɔm ë kërac, ku lɛ̈t duökï ee puk nɔm ë lɛ̈t, acie yen, athiɛɛi yen abä wek e puk nɔm, luɔi ŋiɛc wek en an, ë luɔi bä wek athiɛɛi lɔ̈ɔ̈k lak, yen kë ë cöölë week ka.
Ku ënɔɔnë, Nhialic de piɔ̈u dhuëëŋ ëbɛ̈n, Raan cï we cɔɔl në këde dhuëëŋdɛn ee tɔ̈u athɛɛr në Kërtho Yecu, miäk, të cä wek käŋ guɔ guum tëthiinakäŋ, ee we tɔ ye dikëdik yen guöp, ku tɔ we kääc, ku tɔ we ril, ku tɔ we lïk piny.
Yen aŋuɛ̈ɛ̈n ë luɔi bä wek cök ë kaar wek en nɔn bä wek cɔ̈t ë cɔɔlë week ku löny ë lɔcë week tɔ ye yic ëgɔk: na luɔikï kakë, ke we cïï bï kɔ̈th anandun.
Ku abïk tɔŋ yiɛ̈n Nyɔŋamääl, ku abï Nyɔŋamääl ke tiaam, luɔi ee yen Bɛ̈nydït ë bäny nïïm, ku ye melik ë meliik nïïm, ku kɔc cath në yen acï ke cɔɔl, ku cïke lɔc, ku yek adööt.”