Go Naaman lueel, an, “Na cï miɔ̈cdï rɛɛc, ke yï tɔ ya nöm tiɔɔm bïï mul kaarou ɣääc, yïn läŋ, në kë cïn en yanh däŋ bä aa gäm miɔ̈c nyop, ku miɔ̈c nɔ̈k, ee Bɛ̈nydït etök.
Ku ënɔɔnë, nɔn cï we luöny bei ë kërac cin, aguɔkï aa lïïm ke Nhialic, ke we de kakuön cï luɔk ënɔɔnë ka ke ɣɛɛrëpiɔ̈u, ku thök bï en thök ee pïïr athɛɛr.
Yɛn cï piäät ë tim cï rïïu nɔm kɔ̈u wokë Kërtho ëtök, ku yɛn ŋoot ke ya pïïr, ku acïï be aa yɛn, ee Kërtho en apïïr ë yaguöp. Ku pïïr piëër ɛn ë guöpic ënɔɔnë, ee gäm en a piëër ɛn, gäm aa yɛn Wën ë Nhialic gam, raan ë nhiaar ɛn, ago rɔt gaam në biäkdï.
Ku yɛn, lɛc bän rɔt leec aliu ëtaiwei, ee këde tim cï rïïu nɔm etök, tim de Bɛ̈nydan Yecu Kërtho, raan cï ka ke piny nɔm tɔ piëëtë ëtim kɔ̈u tëde yɛn, ku piëëtë ya ë tim kɔ̈u tëde ka ke piny nɔm.
Yak ka ke wegup tɔ thou, ka nu ë piny nɔm, kɔ̈ɔ̈rëdiäär, luɔi col, tum ee raan e piɔ̈u tuöm ka ke piny, ŋɔ̈ɔ̈ŋ de kërac, ku wui de kalei, yen aye läm de yiëth.
Ku wook ayadäŋ wok aaye kɔc cïn nïïm wään thɛɛr, kɔc ee löŋ rɛɛc piŋ, kɔc cï math, wok ee ye lïïm ke ŋɔ̈ɔ̈ŋ ee wo dɔm ŋɔ̈ɔ̈ŋ kithic, ku yok lïïm ke kamit yok kɔɔr ë wopiɔ̈ɔ̈th, wok aaye tɔ̈u ke wo racpiɔ̈ɔ̈th deku yiic tiɛɛl, ku man kɔc wook, ku manku röt.