Go yɔ̈ɔ̈k an, ‘Në wëlkuön cï lueel, kek abän ke löŋdu guiir, yïn ee lïm rac. Yïn cï a ŋic nɔn aa yɛn raan rilic, nɔn aa yɛn käŋ kuany ka kɛ̈n tääu piny, ku nɔn aa yɛn käŋ tem ka kɛ̈n com:
Yen cïn en kë yak jɔ̈ɔ̈ny të ŋoot akööl dït wei, të ŋootë Bɛ̈nydït ke kën bɛ̈n, raan bï ka cï thiaan tëcol bɛ̈ɛ̈i tëɣer, ku bï lööŋ ee lueel ë kɔc piɔ̈ɔ̈th tɔ tiëc, ee köölë yen abïï raan ëbɛ̈n lɛc yök tëde Nhialic.
Duökï röt ee lɛ̈k kërac, wek mïthëkɔckuɔ. Raan ee mɛnhkënë lɛ̈k kërac, ku ye mɛnhkënë gɔ̈k, ee löŋ en lëk kërac, ku ee löŋ en gɛ̈k. Ku të gɛ̈k yïn löŋ, ke yïn cie raan ee löŋ looi, yïn ee bɛ̈ny ee löŋ guiir.