Ka ke Nhialic ɣɔn ciɛk ë piny, ka cïï duëërë tïŋ, ka cït riɛldɛn thɛɛr, ku luɔi ee yen Nhialic, kakë aye ke ŋic ëgɔk, aye ke ŋic në ka cï cuëëc. Ku acïn kë bï kek röt kɔ̈c,
Ku këcïgɔ̈ɔ̈r, të cï en e kɔn tïŋ nɔn bï Nhialic Juöör tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në gäm, ke jɔ wëlpiɛth kɔn guiëër Abraɣam an, “Juöör ëbɛ̈n abï ke thieei në yïn.”
Ku ënɔɔnë, Melik tɔ̈u aɣet athɛɛr ya, ke cïï dhiap, ku cïï duëërë tïŋ, Yen Nhialic de nɔm pɛl etök, ë riëëu ku dhuëëŋ ë ke ye tɔ̈u në Yen aɣet wadäŋ thɛɛr. Amiin.
Riɛm de Kërtho Raan cï rɔt gäm Nhialic ke cïn guöp tëthiin col në Wëidït ee tɔ̈u athɛɛr, bï keek wöör ë wär yïndï? Në wɛ̈k bï yen wook waak piɔ̈ɔ̈th në luɔi ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i abuk ciën kë ŋïcku röt, ke wo bï kake Nhialiny pïïr aa looi.
Guɔ rɔt cuat piny ë yecök, an, ja lam. Go ya yɔ̈ɔ̈k, an, “Acie yen! Yɛn ee lïm wo yïn ëtök, ku ya lïm wokë mïthëkɔckun ëtök kɔc ee ya cäätɔɔ ee jam de Yecu döt: ye Nhialic lam!” Wëi ke guiëërëwël kek aye cäätɔ luel këde Yecu.