21 Apiɛth luɔi cïï yïn rïŋ bï aa cuet, ku luɔi cïï yïn mɔ̈u bï aa dek, ku luɔi cï yïn käŋ bï aa looi ëbɛ̈n, ka bï mɛnhkui tɔ wäc käŋ, ku ka bï e tɔ wiëëk, ku ka bï e tɔ kɔ̈c.
Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, “Ku ënɔɔnë, wek bäny ke kake Nhialic, wek ë röt yal wei në kueer yic yic. Ku wëëtdun ë kɔc juëc thɛl ë luɔi de karɛc yiic. Wek ë löŋ wään cä mac wokë kuarkun Lebai dhoŋ kɔ̈u.
Yen du wo röt ee bɛ gɔ̈k, aŋuän luɔi bï wok löŋë lueel ë wopiɔ̈ɔ̈th an, “Ë cïn raan ee këdäŋ tääu kueer, kë bï mɛnhkënë tɔ kɔ̈th, ayï kë bï e tɔ wiëëk.
Ku yɛn cath wo cök liaakäŋ cök bän yï jɔ̈ɔ̈ny, cöök tök kï, nɔn de yïn kɔc ëtɛ̈ɛ̈n kɔc ee wëët ë Balaam muk, raan ɣɔn wëët Balak, an, bï kë bï kɔc tɔ kɔ̈th cuat kueer ë mïth ke Yithriɛl, an, bï ka cï lam aa cam, ku bïk diäär aa kɔɔr.