Wek dhuök, miɛtkï piɔ̈ɔ̈th në dhuöökdunic. Yak piɔ̈ɔ̈th miɛt të ŋuɔɔt wek ke we ye dhuök. Luɔikï ka kaarkï bäk ke looi, ku kuanykï kake piɔ̈ɔ̈thkun cök. Ku ŋiɛckï nɔn bï Nhialic löŋdun guiir në këriëëc yak looi yic ëbɛ̈n.
Në luɔi cï en kööl tök lueel, kööl bï en löŋ de pinynɔm guiir ë piathëpiɔ̈u në raan cï tɔ ye bɛ̈ny ee löŋ guiir, ku acï kënë tɔ ŋic kɔc kedhie an, ee jam yic, në jön cï en e jɔ̈t bei ë kɔc cï thou yiic!”
Në rin ke Yecu guöp, yen a kɛ̈ɛ̈cë raanë ee tënë ë wenïïm, ke cï guöp pial. ‘Kënë ee kuur wään cäk rɛɛc, wek kɔc yïk alooc, ku aye tɔ ye kuur ë agukic kuur de naamde.’
Yen cïn en kë yak jɔ̈ɔ̈ny të ŋoot akööl dït wei, të ŋootë Bɛ̈nydït ke kën bɛ̈n, raan bï ka cï thiaan tëcol bɛ̈ɛ̈i tëɣer, ku bï lööŋ ee lueel ë kɔc piɔ̈ɔ̈th tɔ tiëc, ee köölë yen abïï raan ëbɛ̈n lɛc yök tëde Nhialic.
Ku wo bï dhil tïc ë thööny de Kërtho nɔm wodhie, thööny de guiëërëlöŋ, ago raan ëbɛ̈n käŋ yök ka bï röŋ në kë cï looi ë guöpde yic, nɔn ee yen këpiɛth, ku nɔn ee yen kërac.