7 Yen a wek kɔc kedhie gäm kaken an, ee athölbö, ke we gɛm athölbö an, ee guaaric, ke we gɛm guaaric an, ee riëëu ke riëëukï an, ee thɛ̈k ë guöp, ke thɛkkï guöp.
Go, an, “Ɣɛɛ, aye ke kut.” Na wën, aacï bɛ̈n ɣöt ke Yecu kɔn thiëëc an, “Ye luel wudï, Thimon? Ee yïŋa ee meliik ke pinynɔm kuöt athölbö ayï guaaric? Ee kɔcken, ku ye alɛi tei?”
Ku ayek röt wɛ̈ɛ̈t ëŋɛɛrëguöp, ku jɔkï aa riäu lek dhiënë ku lek dhiënë, ku acïkï gup ee ŋɛɛr tei, ayek kɔc ee guak ë keliëp, kɔc ee röt gap ë luɔi de kɔc kɔ̈k yiic, agokï ka cïï piɛth aa lueel.
Röördït nu ë kɔc nïïm röör ee kɔc tiit apiɛth, tɔ ke de naamden, bï ke riëëu ë riëëu dït, ku kɔc ee luui aläl ë jam ku wëët, kek abï dɛ riëëu dït aläl.
Lïïm ëbɛ̈n lïïm cï mac yiëth, ë ke ye bänyken gup tɔ de naamden, bïk keek aa riëëu apiɛth, ke rin ke Nhialic ë ke cïï bï aa läät, ku cïï wëët ee läät aya.
Yen acït rëër bä wek aa rëër në diëërkun ëtök, wek röör, abäk röt ŋic apiɛth, ku yak tik theek, ku yak muk ëmääth, cït man ë töny kɔ̈c, luɔi aa wek kɔc bï dhuëëŋ de pïïr lɔ̈ɔ̈k lak në keek ëtök, ke lɔ̈ŋduön aa wek lɔ̈ŋ ke cïï bï gɔ̈ɔ̈u.