Na wën, aa cïk e piŋ, ke ke jɔ Nhialic lɛc nɔm, ku yöökkï an, “Kɛ̈në tïŋ ënɔɔnë, mɛnhwääda, kut dït ë Judai cï gam, nɔn juëc kek aläl, ku nɔn lëth kek yiic ë baŋ de löŋ kedhie.
Ku cötkï an, “Week, röör ke Yithriɛl! Kuɔnykï wook! Kënë ee raan ee kɔc wɛ̈ɛ̈t ë jam de ater ke jurda, ku löŋ, ku ɣön ë Bɛ̈nydïïtë, ë pinynɔm ëbɛ̈n: ku däŋ aya, acï Girikii bɛ̈ɛ̈i Luaŋdïtic, go tëɣericë jɔ riɔ̈ɔ̈k!”
“Yɛn ë Judai nɔm ëgɔk, ku yɛn aa dhiëëth ë Tartho ë Kilikia, ku yɛn aa muk ë pänydïïtëyic, ke ya piɔ̈ɔ̈c ë Gamaliɛl, ku ye ya wɛ̈ɛ̈t ë täu de löŋ de kuarkuɔ, täu a gɔk, aguɔ yic lɛ̈th në këde Nhialic, acït man ë wek wedhie ëköölë.
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.