“Tiëŋkï, dhueny kën kɔn yök kekë moc abï meth yök, ago mɛwä dhiëëth, ku abïk meth cäk rin, an, Emanwɛl, (të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialic ee tɔ̈u kekë wook”).
Acie raan ëbɛ̈n raan ee ye lueel, an, Bɛ̈nydït, Bɛ̈nydït, yen bï lɔ ë ciɛɛŋ de Nhialic, ee raan ë këde piɔ̈u ë wäär looi, wäär nu paannhial yen abï lɔ.
Go Mothe kɔc ke Yithriɛl cɔɔl tëtök kedhie ku yöök keek, an, Wek kɔc ke Yithriɛl piɛŋkï lööŋ gäm ke week ee köölë, ŋiɛckï keek ëgɔk, ku dhiɛlkï keek riëëu.
Ku week, mïthëkɔckuɔ, we cï aa kɔc ë täu de ɣööt ke Nhialic dɔmic ɣööt ke Nhialic nu ë Yecu Kërthoyic ë Juda: në guöm cä wek karɛc manë guum ayadäŋ tëde kɔc ke paandun, ka kït e ka cïk guum tëde Judai.
Ku ënɔɔnë, Nhialic de mät, Yen guöp, ee we tɔ ɣerpiɔ̈ɔ̈th ëliŋliŋ, ku wëikun ëbɛ̈n ku piɔ̈ndun ku guöpdun ë ye ke muk acïn këliu, ku bï ciën kë duëërë ke gɔ̈k aɣet bɛ̈n bï Bɛ̈nydan Yecu Kërtho bɛ̈n.
Yen aŋuɛ̈ɛ̈n ë luɔi bä wek cök ë kaar wek en nɔn bä wek cɔ̈t ë cɔɔlë week ku löny ë lɔcë week tɔ ye yic ëgɔk: na luɔikï kakë, ke we cïï bï kɔ̈th anandun.