“Ɣɔn cïï cɔk ke nɔ̈k acï ke bɛ̈n gäm kuïn paannhial, ku gämë ke pïïu ë bɔ̈ bei ë kuuric ɣɔn cïï kek yal. Acï lɛ̈k keek an, bïk piny cï than an bä gäm keek dɔm.
Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, Bɛ̈ɛ̈ikï miɔ̈c de töŋ thiëër ë käŋ nyïïn kedhie në Luaŋdiën dït yic, ke ɣöndï ë bï thiäŋ ke kacaam. Ku thɛmkï Yɛn, tiëŋkï na cä awëër nyïïn ke tënhial bï liep, ku luööŋ athiɛɛi piny ëbɛ̈n, abäk nïïm ciën të tääu wek ke thïn.
Go Yecu yɔ̈ɔ̈k an, “Du ya jak guöp, yɛn ŋoot ke yɛn kën lɔ nhial tëde wäär. Jɔ lɔ tëde wɛ̈ɛ̈tamäthkuɔ, lɛ̈kë keek, an, Yɛn lɔ nhial tëde Wäär, ku ye Wuöördun, ku la tëde Nhialicdï, ku ye Nhialicdun.”
Ku yɛn ë riɔ̈ɔ̈c, miäk, të la yɛn bɛ bɛ̈n, ke Nhialicdï acït kë bï a tɔ yäär ë weyiic, ku yɛn cït kë bï kɔc juëc dhiëëu kɔc cï kërac kɔn looi, ku kënkï kepiɔ̈ɔ̈th puk në luɔidɛn col ku kɔ̈ɔ̈r ee kek diäär kɔɔr ku dhöömden, luɔidɛn rɛɛc ë cïk aa looi.
Ke we bï tɔ daai apiɛth në nyïïn ke wepiɔ̈ɔ̈th, bäk aŋäth ŋic aŋäth de cɔ̈tdɛn cï en we cɔɔl, ku ŋiɛckï dhuëëŋ bïï Nhialic lɔ̈ɔ̈k lak ë kɔckɛn ɣerpiɔ̈ɔ̈th yiic, dït dïït en,
Yak jam de Kërtho tɔ rɛ̈ɛ̈r ë weyiic në pɛlënɔm ëbɛ̈n, abäk kuɛth ë ye, yak röt wɛ̈ɛ̈t wapäc ku yak wenïïm tak në diɛt, ku diɛt ke Nhialic ku diɛt ke Wëidït, ku yak Bɛ̈nydït kɛ̈t në miɛt ë wepiɔ̈ɔ̈th.
Kɔc juëc ë kaken ë pinyë nɔm, ye ke yɔ̈ɔ̈k, ë ke cïï röt ee tɔ dït, ku cïkï juëc ë käŋ ee ŋɔ̈ɔ̈th, ka kuc ë raan nɔn bï kek tɔ̈u në yen, ë ye Nhialic pïïr yen yek ŋɔ̈ɔ̈th, Raan ee wo miɔɔc ë käŋ kedhie në dhuëëŋ, ke wo bï piɔ̈ɔ̈th aa miɛt ë keek.
Ku ënɔɔnë, Nhialic de piɔ̈u dhuëëŋ ëbɛ̈n, Raan cï we cɔɔl në këde dhuëëŋdɛn ee tɔ̈u athɛɛr në Kërtho Yecu, miäk, të cä wek käŋ guɔ guum tëthiinakäŋ, ee we tɔ ye dikëdik yen guöp, ku tɔ we kääc, ku tɔ we ril, ku tɔ we lïk piny.