Acïtkï jɔ̈k dït piɔ̈ɔ̈th cie kuɛth. Kek ee bänykë acïkï käŋ ee yökiic. Raan ëbɛ̈n në keyiic aye ŋɛk kë nhiɛɛr ë piɔ̈nde looi, ku ye ŋɛk këdäŋ kɔɔr ke de kë bï yök thïn.
Ago Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, “Cïn raan tök në weyiic, raan bï Luaŋdït thiöök thok, ago ciën many ë ɣɔ̈ric bï bɛ kooth në yïïŋdï nɔm? Yɛn cïï piɔ̈u mit wokë week, ku acïn miɔ̈cduön bä gam tëde week.
“Na bɔ̈ raan tëde yɛn, ku cïï wun man, ku cïï man man, ku cïï tiiŋde man, ku mïthke, ku mïthëkɔcken, ku nyïïrëkɔcken, yeka, acakaa wëiken guöp ayadäŋ, ka cïï duëër aa raandiën ë piööcë.
Kɔc abï ŋɛk ke rɔt aa nhiaar, ku nhiaar ŋɛk rɔt, ku bïk aa kɔc nhiaar wëu, kɔc ee röt leec, kɔc ee röt tɔ ye adhuëŋ, kɔc ee lɔ̈t, kɔc ee ka ke kɔc ë dhiëth keek rɛɛc piŋ, kɔc ee thieithieei rɛɛc lueel, kɔc cïï piɔ̈ɔ̈th ɣer,