Ku abï melik puk nɔm, yöök keek an, ‘Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Nɔn cä wek e luöi raan töŋ de mïthëkɔckuɔnkë, acakaa raan koor ë keek kedhie, ka cäk luöi yɛn!’
Ku na de raan lop ë këde Tito, ee raan rom wok ëtök ku luiku ëtök në këdun, ku na lop raan ë këde mïthëkɔckuɔ, ayek tuuc ke ɣööt ke Nhialic, ku yek dhuëëŋ de Kërtho.
Ku apiɛth aya nɔn bän kënë thɔ̈ɔ̈ŋ ë yapiɔ̈u në këdun week wedhie, luɔi aa yɛn we tak ë yapiɔ̈u, në röm aa wek dhuëëŋ rɔm në yɛn ëtök wedhie, në mäny mɛcë yɛn ayï kuny aa yɛn wëlpiɛth kony ke ke bï kɔ̈ɔ̈c aril.
Ku lïïm de nïïm bänykɛn cï gam, ë ke cïï keek ee biɔɔn, luɔi ee kek mïthëkɔcken, aŋuän bï kek ke ya luööi apiɛth, luɔi ee kek kɔc cï gam kɔc nhiaar, ku yek piath ë wëlpiɛth rɔm ëtök. Ye kɔc wɛ̈ɛ̈t ee kakë ku guiëërë ke keek.
Yeka, wek mïthëkɔckuɔn ɣeriic tɔ̈u në gämic, kɔc rɔm wok cɔ̈t ë paannhial, tääukï täŋdun në Yecu guöp, Raan cïï Nhialic tuööc ke ye Bɛ̈nydïït ë kake Nhialic de gämdan yok luɛɛl.
Kë cuk tïŋ ku piŋku, en a guïïrku week, ke we bï abärɔ aa mat në wook ëtök ayadäŋ: ku ë yic abärɔdan yok mat yen aye abärɔ de Wääda kekë Wëndɛn Yecu Kërtho: