Aa cï dhel ë yïpiɔ̈u bä kɛɛc nhial paannhial, ku bä thöönydu lɔ tääu nhial në kuɛl nïïm. Aa cï cät an bä lɔ nyuc cït melik në kuur de amatnɔm nɔm, biäk të lɔ rut të ye yiëth kenïïm mat.
“Piɛŋkï kënë, we kɔc nhiaar miɛt ë piɔ̈u, ayak tak nɔn cïï ë we kony ku luök we. Ayak lueel nɔn cä wek dït cït Nhialic, ku nɔn cïn en raan däŋ cït week. Aa ye tak nɔn cïï yïn duëër kɔn aa tiiŋ abaar, ku nɔn bä nuan në thon de mïthku.
Agokï kɔc ke Yithriɛl yiɛ̈n thoŋ rac në biäk de piny cïk lɔ caath, luelkï an, “Yen ee piny cuk lɔ caathë, ee piny cïï kɔcke leer. Ku kɔc nu thïn ee jööt bär kedhie.
Ee tënou yen bï wok lɔ? Mïthëkɔckuɔ acïk wook tɔ pɛ̈l röt wei? Ayek lueel an, Ril kɔc ku bɛ̈ɛ̈r awärkï wook ku pɛ̈ɛ̈nydïtken adïtkï ku adekï kɛ̈ldït ɣet nhial ya. Ayï kɔc ke Anakim acuk kek tïŋ ëtɛ̈ɛ̈n.