“Të cïï piny dɛk cɔk, ku nɔn ee jɔk yen kɔc dɔm, ku nɔn ee käm ee kɔ̈th riɔ̈ɔ̈k, ku nɔn ee yaak yen cïï piny yaak, ku nɔn cï kɔyɔm duum mak, ku nɔn ee atiääc, ku nɔn cï kɔc ke ater pänydït tuɔɔk ku nɔn ee riääk yen cï kɔc lɔ̈ny wut, ku nɔn ee jɔɔk kith yiic.
An kë cïï luny de kɔyɔm tueŋë both, acïï luny de kɔyɔm bɔ̈ në yecök cam. Ku kë cïï kɔyɔm ye kek rou both, acïï kɔyɔm ye kek diäk cam. Ku kë cïï luny de kɔyɔm ye kek diäk both, acïï luny ye kek ŋuan cam.
“Wek cä tuöc käm juëc riäk rɛɛpkun, ku yiën week kɔyɔm riëëk duumkuön ke tiim ëbɛ̈n, tiim ke enap, ayï tiim ke olip. Ku wek ŋoot ke wek kën röt pɔ̈k Ɛn. Kë cïï Bɛ̈nydït lueel ka.
Wek ee ka juëc com, na miäk ke we tem ka lik. Wek de nïïm kacamkï, ku acïkï week ee kueth. Wek de nïïm mɔ̈n yak dek, ku acïkï week ee kueth! Wek de nïïm lupɔɔ ke kum, ku acïkï week ee tɔ tuc gup. Ku raan ee luui acïï ariöpde ee lëu.
Aye Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, “Wek ee ka juëc kɔɔr, ku ee ka lik kek yak lɔ yök. Na ë lë adhɛ̈ɛ̈thkï ke baai, ke ke tɛŋ wei. Eeŋö yan ee kënë looi aya? Ee luɔi cä wek ɣöndï puɔ̈l adhɔt piny ke cï riääk, ku wek lui në kake yiëthkun, ŋɛk aloi ɣönde.