“Lakkï, ku thiëckï Bɛ̈nydït në biäkdï, ku biäk de kɔc, ku në biäk de kɔc ke Judai ëbɛ̈n, ku në biäk de jam de awerek de löŋ cï yökë, në biäk dïït agönh ë Bɛ̈nydït nu ë wo yiëth, në luɔi kënë ë kuarkuɔ jam de awerekë döt, ku luikï në kë cï gɔ̈ɔ̈r ëbɛ̈n në biäkda.”
Raan ëbɛ̈n, raan cïï lööŋ ke Nhialic looi ku nɔn ee lööŋ ke Melik ka bï dhil kuum apiɛth, nɔn ee nääk, ku nɔn copë wei, ku nɔn nööm ë kake, ku nɔn mɛcë yen aloocic.”
‘Ku na päl raan ee kapiɛth looi luɔidɛn de piathëpiɔ̈u, ku ciɛk luɔi de karɛc cït karɛc ye kɔc ee karɛc looi ke looi, bïï ceŋ ke pïïr aya? Ei! Acïn töŋ de kapiɛth wään ye looi bïï bɛ tak. Abï dhil thou në biäk de ciɛ̈n adöt ku në baŋ de karɛcke.
Na ëlë, ka bï kɔc yɔ̈ɔ̈k aya kɔc nu ë baŋ cam an, ‘Jälkï të nuö yɛn, wek kɔc de gup aciɛɛn, lakï mɛɛc, many ë dëp athɛɛr, many cï looi në këde jɔŋdït rac kekë tuucke!
Ku kɔc ke luɔi de löŋ kek atɔ̈ukï ë aciɛɛnic kedhie: luɔi cï e gɔ̈ɔ̈r an, “Raan ëbɛ̈n raan cie cool ë döt ka cï gɔ̈ɔ̈r ë awerek de löŋic kedhie, bï keek aa looi, ka cï cieen!”
‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan ee yiëth looi në kuur, ku tim, ku wëëth, ku ye keek lam në cuëër, Bɛ̈nydït aman läm de yiëth.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’