15 ‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan ee yiëth looi në kuur, ku tim, ku wëëth, ku ye keek lam në cuëër, Bɛ̈nydït aman läm de yiëth.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’
Kɔc ee yiëth looi acïkï ee tak ayï miɔ̈n bïk lueel an, “Biäk de tim acä dɛ̈ɛ̈p. Yɛn cï kuïn cï pam thaal, ku nyuɔp rïŋ ku cam. Ku biäk däŋ de tim acän ke yath luööi. Ku yakï gut a nɔm piny në tim dït nɔm!”
Ago ë tiët Jeremia lɛ̈k en an, “Ee këdïït ë gäi! Amiin! Anhiaar duëër Bɛ̈nydït ee kënë looi! Anhiaar nɔn duëër en cäärdu tɔ ee yic, ku tɔ wëu bïïyë ciëën, wëu wään ke Luaŋdït cï lɛɛr Babilonia ku tɔ kɔc wään cï jɔt ke ke mac bɔ̈ ciëën.
Acïï Bɛ̈nydït lueel an, “Duökï röt lui yiëth, ku duökï wal loi ayï kuur yaath duökï keek lui röt. Ku duökï kuur cï guaŋ tɛ̈ɛ̈u pinydun ku yak keek lam. Ee yɛn Bɛ̈nydït Nhialicdun.
Be an, cie looi wuya, ku jɔ Nhialic thieei wekë wëiku kapäc, ke raan rɛ̈ɛ̈r ëtɛ̈ɛ̈n ke ye raan kënë wɛ̈ɛ̈t, bï “Amiin” lueel adï, nɔn kën en kë luel piŋ?
“Ayï miäk të la wek ceŋ aläl ee paanë, ku lak nïïm dɛ mïth ku mïth ke mïthkun, duökï kërac loi, në luɔi bä wek röt luöi yanh de guöp taitai. Kënë arac në Bɛ̈nydït nyin, ku abï Yen tɔ göth.
Go wëu pɔ̈k nïïm man, ago man lueel an, “Në luɔi bän aciɛɛn pëën ke cïï lööny ë wëndï guöp, yɛn bï gutguut looi, ku gäm ee wëukë Bɛ̈nydït. Tim de yath abïï guaŋ ku kum kɔ̈u në ateek. Ku ënɔɔnë yɛn bï wëukë bɛ pɔ̈k nɔm yïn.”
Na wën, ke ke jɔ pɔ̈k nïïm man, ago bot kaarou ke atek nööm, ku gëm ke atën ee thäth ë atek. Ku looi yath, aa guɛŋ ë tim ku kum kɔ̈u në ateek, ku tɛ̈ɛ̈uwë ɣön de Maika.
Ënɔɔnë, tɔ bɛ̈nydï melik, piŋ këdiën luɛɛl. Na ee Bɛ̈nydït yen cï yïn puɔ̈k nɔm ɛn, miɔ̈c cï gäm en abï yen tɔ waar E nɔm, ku na ee kɔc kek ë looi yen, ke aciɛɛn de Bɛ̈nydït abï lööny në kegup, në biäk cïï kek ɛn cuɔp wei piny de Bɛ̈nydït ku leerkï yɛn piny duɛ̈ɛ̈r ɛn yiëth lei lɔ lam.