21 “Të cä wek gutguut lɛ̈k Bɛ̈nydït Nhialicdun, duökï këduön cä wek gutguut lueel be pɔ̈l, Bɛ̈nydït abï kë cï yïn gutguut lueel mukic, ku abï aa kërac të kën wek gutguut döt.
Ku ayek wëu gam ke ke cïï kɔ̈ɔ̈r aŋuëk, ku acïï ke duëërë gäm kumthok, ciɛ̈k en raan cïn guöp awäc thok. Raan ee ka cït ee kake looi kedhie abï aa kony.
Tiëŋkï kuur nɔm, ade tuny bɔ̈ ke wëlpiɛth ke mät! Acath kueer ke bï wël ke tiëm bɛ̈n caal! Loi dhuëŋku yïn Juda, loi ka ɣɔn cï yïn ke kuëŋ lueel. Kɔc rac abï ke riɔ̈ɔ̈k taitai, ka cïkï yïn bï bɛ yiɛ̈n tɔŋ ananden.
Kek ee kacaamkë ayek kakë Lebai, në biäk cïn kek nïïm kake naamden, ku ayek kake kɔc lei, ku mïth abɛɛr, ku tiiŋ abaar rɛ̈ɛ̈r në wuötkuniic. Abïk dhil bɛ̈n ku nömkï kë kɔɔrkï ëbɛ̈n. Luɔikï ee kënë, ku Bɛ̈nydït Nhialicdun abï week thieei në këriëëc yak looi yic ëbɛ̈n.
Ku ayï wëu ye keek bɛ̈ɛ̈i në kueer cït ee kënë, acïï keek bï aa lɛɛr ë Luaŋdïït de Bɛ̈nydït Nhialicden, ke ye miɔ̈c de gutguut, Bɛ̈nydït aman akɔɔrröör ku akɔɔrdiäär de Luɛ̈k yiic.