19 “Të kaar wek bäk pänydït peec, duökï tiimkɛn de mïth ye cam ee yiɛp piny, cakaa nɔn bïï luɔi cï ë wut tuɔɔk kaamdït lɛɛr. Camkï mïth ke tiim ku duökï tiim riäk, tiim acïkï de ater në week.
Ku riäkkï wuötken ku duum ke tiim ee luɔk ë mïth piɛth ëbɛ̈n, acïk duum ëbɛ̈n cuɛ̈t yiic kur, arëk abïk yiic thiäŋ, ku tɔkï nyïïn ke pïïu kääc ëbɛ̈n, ku yepkï tiim piɛth ëbɛ̈n. Ee wun cɔl Kirɣereth yen aa dɔ̈ŋ kekë kurke, go rem ee moc ë kɔi ye lɔ̈ɔ̈k tuɔɔk ku dɔmkï.
Na wën, ke tïŋ tim ë ŋaap ë kueer këc, go bɛ̈n të nu yen, go ciën kë yök ë yenɔm, ee yïth tei kapäc. Go tim yɔ̈ɔ̈k an, “Ë cïn mïth bï bɛ aa tɔ̈u ë yïnɔm athɛɛr!” Go ŋaap riɔu ënɔnthiinë.
Näkkï keek, agokï week cïï bï tɔ lui kërac Bɛ̈nydït Nhialicdun, në wɛ̈ɛ̈t bï kek we wɛ̈ɛ̈t në kanhiany ëbɛ̈n, ka yek keek looi në läm de yiëthken yiic.