Ku ënɔɔnë kɔc ke dhiën acïk kenïïm puɔ̈k ɛn, ku keek acïk lɛ̈k ɛn, an bɛ̈ɛ̈i mɛnh cï mänhë nɔ̈k ke bïk bɛ̈n nɔ̈k, në kë cïï yen mänhë nɔ̈k. Ku na lek ee kënë looi ke yɛn bï döŋ ke ya cïn nɔm meth. Abïk aŋäthdï jɔ riɔ̈ɔ̈k, ku jɔkï monydï tɔ tɔ̈u ke cïn nɔm wën bï rin ke monydï lɔ̈ɔ̈k tɔ pïïr.”
Ɣɔn ye Debid melik, cɔŋdït acï bɛ̈n tuöl, abïï run kadiäk lɛɛr. Go Debid Bɛ̈nydït lɔ̈ŋ. Go ë Bɛ̈nydït lɔ̈ŋde piŋ, ku puk nɔm en an, “Thaulo kekë dhiënde adekï gup aciɛɛn, në biäk cï kek kɔc ke Gibiɔn nɔ̈k.”
Go kɔc yom ke Thaulo kekë Jɔnathan tɔ̈ɔ̈u në Dhela piny de dhiën ë Benjamin në raŋ de Kicic wun Thaulo, gokï jam cïï melik lɛ̈k keek jɔ looi ëbɛ̈n. Na wën ke Nhialic ë jɔ lɔ̈ŋ gam në biäk de paanden.
Go melik bɛ̈ɛ̈r an, “Loi cït man cï yen e lueel. Näk ku tɔ̈ɔ̈u. Ke cïï bï bɛ aa yɛn, ku cie käu de Debid yen bïï riɛm de kɔc cïn kë cïk wööc wään cï nɔ̈k bɛ nu ë yeyeth.
Në lööŋ cït ee kakë yiic, duökï kokdepiɔ̈u ee nyuɔɔth, kuöm abï ya, pïïr ee nɔm pïïr, ku nyin ee nɔm nyin, ku lëc ee nɔm lëc, ku ciin ee nɔm ciin, ku cök ee nɔm cök.
Të le Bɛ̈nydït Nhialicdun ë kɔckë tääu në we cin ku tiamkï keek, ke abäk keek dhil nɔ̈k kedhie. Duökï määth loi në keek, ku duökï keek nyuth kokëpiɔ̈u.