Ɣɔn cï run ke Abram aa thiërdhoŋuan ku dhoŋuan, ke Nhialic Awärjäŋ ë tul tëde yen, ku lëk en an, “Yɛn ee Nhialic Awärjäŋ lëu këriëëc ëbɛ̈n, ye kë cä lɛ̈k yïn piŋ, ku ye yic looi ë cieŋ.
Go Bɛ̈nydït Catan thiëëc an, “De të cïn Jop tïŋ, raandiën ee Ya luööi ku piŋ A thok? Acïn raan kït kek në ee pinyë nɔm, yen ee raan adöt ku acie wäc, ee Nhialic riëëu, ka yen aye yen rɔt mɛc wei në luɔi de karɛciic.”
Ku acie yöŋ cän e guɔ yök en luɛɛl, ayï dik cän guɔ dikëdik: ku yɛn ŋoot ë ya cop këdäŋ, nɔn de en të bän e dɔm, yen aye kë ë dɔmë yɛn ë Kërtho Yecu aya.
Na wën, ke lëk ë Jocua keek an, “Ka week, jakï Bɛ̈nydït riëëu guöp arëët, ku yak luööi aläl në wepiɔ̈ɔ̈th ëbɛ̈n. Cuatkï yiëth wei kedhie, yiëth ɣɔn ye kuarkun lam lɔŋ de wɛ̈ɛ̈r ë Yuparat, ayï Rip. Ku Bɛ̈nydït yetök yen luööikï.