Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Kɛ̈nkï kɔn kueen ë kacïgɔ̈ɔ̈r yiic anandun an, ‘kuur cïï kɔc yïk alooc rɛɛc, Yen guöp aye tɔ ye kuur ë aguk nɔm, Ee luɔi de Bɛ̈nydït ee kënë, ku ye kën ë wo tɔ gäi!’
Ku në këde kɔc cï thou, jön jɔt kek röt, kɛ̈nkï kueen ë awerek de Mothe yic, luɔi cï Nhialic jam kekë yen ë butic an, “Yen ee Nhialic de Abraɣam, ku ya Nhialic de Yithaak, ku ya Nhialic de Jakop.’
ku nhiëër nhiɛɛrë raan en ë yepiɔ̈u ëbɛ̈n, ku yenɔm ëbɛ̈n, ku wëike ëbɛ̈n, ku riɛlde ëbɛ̈n, ku nhiëër nhiɛɛr en raan rɛ̈ɛ̈r ke ye acït man nhiɛɛr en rɔt, yen adït awär ka cï gäm Nhialic, ke ye miɔ̈c ye nyop ëbɛ̈n, ayï ka cï lam ku näk keek kedhie.”
Na wën, aacï Yecu ye piŋ ke ke yöök an, “Kɔc piɔl gup acïkï akïïm ee kɔɔr, ee kɔc tök tei: yɛn ëcïï bɔ̈ bä kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th bɛ̈n cɔɔl, në puŋ bï kek kepiɔ̈ɔ̈th puk, ee kɔc ë kërac looi, kek abä bɛ̈n cɔɔl.”