Ɣɔn cï run ke Abram aa thiërdhoŋuan ku dhoŋuan, ke Nhialic Awärjäŋ ë tul tëde yen, ku lëk en an, “Yɛn ee Nhialic Awärjäŋ lëu këriëëc ëbɛ̈n, ye kë cä lɛ̈k yïn piŋ, ku ye yic looi ë cieŋ.
Yen abä wek aa wɛ̈ɛ̈t ke wuöörduön nu paannhial, yen aye akölde tɔ bɔ̈ bei ë kɔc nïïm kɔc rac ayï kɔc piɛth, ku ye deŋde tɔ tueny të nu kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th ayï kɔc racpiɔ̈ɔ̈th.
Yen ka, ënɔn ciɛth wok wokë ka cï lueel an, bï ke gäm wookë, wek kɔc nhiaar, yok röt waak në acuɔl ëbɛ̈n acol ë guöp ku acol ë wëi, ku yok wopiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer abïk dikëdik në riëëu de Nhialic.
Yen aye raan ee wok këde guiir, ke yok raan nen ëbɛ̈n ku yok raan wɛ̈ɛ̈t ëbɛ̈n në pɛlënɔm ëbɛ̈n, luɔi bï wok raan ëbɛ̈n tääu ë yenɔm ke ye piɔ̈u dikëdik ë Kërtho Yecuyic.
Wek thiëëc Epapara, raandun, ku ye raan ee Yecu Kërtho luööi, ee cool ë nɛ̈k rɔt piny ë lɔ̈ŋdeyic në biäkdun, ke we bï aa kɔ̈ɔ̈c aril, ke we bï piɔ̈ɔ̈th aa dikëdik ku kuɛthkï në këde piɔ̈n ë Nhialic ëbɛ̈n.