Ku duökï ë riɔ̈ɔ̈c ë kɔc näk raan guöp tei, ku cïkï wëi ke raan lëu ë näk, aŋuän luɔi bä wek aa riɔ̈ɔ̈c në Raan ë wëi ke raan lëu ë näk ayï raan guöp aya ë giɛna yic.
Ku aduɛ̈ɛ̈r lueel ë yapiɔ̈u an, adï miɛt piɔ̈u tëë ya ye guöp dɛ aciɛɛn bï ya cieec ë Kërtho nɔm në baŋ de mïthëkɔckuɔ, kɔc rɛɛn wok në dhiënh ë dhiëëthë wook.
Na wën ke lɛ̈k man an, “Wään bï raan bot ka thiëër ku tök (1,100) ke ateek kual tëde yïn, yïn cï raanë bɛ̈n läm aciɛɛn. Acä piŋ ke luel. Tïŋ wëukï atɔ̈ukï tëde yɛn, ee yɛn ë nöm keek.” Go man jɔ lɛ̈k en an, “Bɛ̈nydït abï yï thieei wëndï!”