Wek kën ka kɔ̈c kɔn tïït, ku takï ka tök gup piɔl, ku kɛ̈nkï ɣään töök ke ka de gup bɔ̈ɔ̈t duut, ku kɛ̈nkï thök cï määr lɔ puk nïïm ciëën, ku nɔn lak ka cï määr kɔɔr, ayak keek luööi ke ke yaŋkï keek.
We cä nyuöth këriëëc ëbɛ̈n, luɔi bä wek aa luui aya, aguɔkï kɔc kuanynyïïn dhil aa muk, ku yak wenïïm tak në wël ke Bɛ̈nydït Yecu, wään lueel en en an, ‘Raan yïn raan däŋ käŋ, yen aye thieei awär raan ë yïnë käŋ.”’
Wek aye kɔc cï mac kuɔny ku wek cïï piɔ̈ɔ̈th ee jiɛth të cïï kakun jɔt, në ŋïny ŋiɛc wek en të le wek lɔ paannhial, wek de nïïm kajuëc cïn kë bï ke jɔt ëtɛ̈ɛ̈n.
Riëëu de Nhialic kï, riëëu lɔ yic wai, ku cïnic tënhiany ë Nhialic Wääda nɔm an: Nɛ̈m ee raan abɛɛr ku diëër cïn nïïm röör neem në këdɛn tuc dhal keek, ku luɔi ee raan rɔt ŋiëc muk ke cïn piɔ̈u tëcol ë bïïyë ka ke piny nɔm.