“Eeŋö ye kɔckï mim ke cïn kë cïk lueel, wään la Yɛn tëden bä keek la ke luök? Eeŋö kën kek cɔ̈tdï puk nɔm wën cɔ̈ɔ̈t Ɛn? Cä guɔ ciën riɛl kuɔny ɛn keek? Yɛn duëër wɛ̈ɛ̈r tɔ dëu abïï yic riɛl të cän e lueel ku pɔ̈k kiɛɛr ke ke ye jɔ̈ɔ̈r, abï rec nu thïn thou në biäk de ciɛ̈n pïïu.
Wek ya cool ë tuöc keek tïtkï kedhie, kɔc ee Yɛn luööi, ku acïk we yɔ̈ɔ̈k bäk kuɛɛrkuön rac pɔ̈l, ku bäk këpiɛth aa looi. Acïk we yɔ̈ɔ̈k luɔi cä wek yiëth kɔ̈k bï aa lam ku cäkkï keek luui, aguɔkï ŋoot ke we rɛ̈ɛ̈r piny cä gäm week ku gäm kuarkun. Ku wek kën jamdï piŋ ku cäkkï wëlkï tɔ lɔ ë weyïth.
“Amawoou në week! Në biäk de kɔc cï Ya nyääŋ piny. Acïk riääk yök në baŋ cï kek wöc në Yɛn! Akaar an luäk keek, ku ayek lɔ ë ke jiëëm Ɛn guöp arac në lueth.
Duökï be ciët kuarkun, kɔc ɣɔn ye tït ke guiëër jamdï. Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, ‘Pälkï karɛckuön yak looi. Ku acïkï jamdï ee piŋ, ku cïkï ya riëëu.’