37 Na wën, ciëën, ke tuc wënde keek, lueel an, ‘Abïk wëndï riëëu.’
De kë cä wööc kë kɛ̈n luöi yen? Ka eeŋö tɔ ye lok në enap kec ke cie mïth ke enap piɛth ee kek ë ŋääth?
Tɛk däŋ të le kɔc ke Juda riääk kaar bä yiɛ̈n keek ëbɛ̈n piŋ, abïk röt puk ë kuɛɛrkɛn rac yiic. Ku ëtɛ̈ɛ̈n Abä ke päl karɛcken ku awɛ̈ɛ̈cken.”
Ku aa cä tak an bï kɔckï A yiɛ̈n riëëu ku gamkï duidï, ku cïï ɣöötken bï bɛ nyuän thäär bei, ku ënɔɔnë aŋootkï ke ke loi karɛc cït ëmanë.
Na wën, ke be lïïm kɔ̈k tooc, lïïm juëc awärkï kɔc awään, gokï luöi keek acït man awään.
Ku të cïï kɔc ee dom tiit wënde tïŋ, ke luelkï kapäc an, ‘Wën bï käŋ lɔ̈ɔ̈k lak kï, bäk näkku, agoku këdɛn an, bï lɔ̈ɔ̈k lak, agoku nööm bïï aa këda!’
ku bɔ̈ röl paannhial, röl lueel en an, “Wëndiën nhiaar kï, ee kënë, wën miɛt ɛn piɔ̈u wo yen.”
Na wën, nɔn ŋoot en ke cath ke wëndɛn tök, wën nhiɛɛr, ke jɔ tuöc keek ë kɔc cök ciëën, aa lueel an, ‘Abïk wëndï riëëu.’
Na wën, ke jɔ bɛ̈ny de dom lueel an, ‘Eeŋö bä looi? Wëndiën nhiaar abä tooc: abï dɛ të bï kek e riëëu të tïŋ kek en!’
Acïn raan cï Nhialic kɔn tïŋ ëkööl tök, ee Wën töŋdɛn cï dhiëëth etök, Wën nu ë Wun yɔu, yen aa nyuuth en.
Go Jɔn lueel an acä guɔ tïŋ, “Ku ja lɛ̈k kɔc an, kënë ee Wën ë Nhialic.”
Nhialic ë piny nɔm nhiaar aläl, arëk abï miɔɔc ë Wëndɛn cï dhiëëth etök, ke raan gam en cïï bï määr, raan ëbɛ̈n, ku bï dɛ pïïr athɛɛr.