Go, an, “Ɣɛɛ, aye ke kut.” Na wën, aacï bɛ̈n ɣöt ke Yecu kɔn thiëëc an, “Ye luel wudï, Thimon? Ee yïŋa ee meliik ke pinynɔm kuöt athölbö ayï guaaric? Ee kɔcken, ku ye alɛi tei?”
Piɛŋkï kääŋ däŋ an, “Raan anu ke ye bɛ̈ny de baai, na wën, ke pith dom ë tim cɔl enap, go geeu ë kal, ku wec të bï mɔ̈u aa dhiim thïn, ku yïk aloocdïït bäär, go kuɛ̈i kɔc bï en aa tiit, ku jɔ keny paan mec.
Yen ka, wek mïthëkɔckuɔn nhiaar, yak kɔ̈ɔ̈c tëdun aril, duökï röt ë tɔ jäp tëdun, yak wenyïïn ŋuak në luɔi de Bɛ̈nydït ë aköölnyïïn kedhie, në ŋïny ŋiɛc wek luɔiduön ril nɔn cïï en ee kë ɣɔ̈ric ë Bɛ̈nydïtic.