Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”
Na wën, acïk bɛ̈n ɣöt, ke ke tïŋ mɛnhthiinë kekë Meri man, agokï röt cuat piny, ku lamkï, ku të cï kek wëuken liep nïïm, ke miɔckï ë käŋ, adhääp ayï wal ŋïr, ayï mer.
Go Yecu mim. Na wën, ke lueel bɛ̈nydïït ë kake Nhialic an, “Yïn ta luel gutguut në rin ke Nhialic pïïr, lɛ̈kë wook nɔn ee yïn Kërtho guöp, Wën ë Nhialic.”
Na wën, ke bɛ̈ny de rem, kekë kɔc cath në yen, kɔc tit Yecu, të cï kek niɛŋ cï piny rɔt niɛŋ tïŋ, ku tïŋkï ka cï looi, agokï riɔ̈ɔ̈c arëët, ku luelkï an, “Ee yic, kënë ee Wën ë Nhialic!”
Na wën, ke bɛ̈ny de rem ë alathkëër, bɛ̈ny wën kääc ë yenɔm tueŋ, të cï en e tïŋ ke cöt aya, ago thöök, ke jɔ lueel an, “Ee yic, raanë aaye Wën ë Nhialic!”
Ku bɔ̈ jɔɔk rac bei ë kɔc juëc gup, ke ke cöt an, “Yïn ee Kërtho wën ë Nhialic.” Go ke jɔ̈ɔ̈ny, ku cïï ke pɛ̈l jam: në ŋïny ŋic kek en nɔn ee yen Kërtho.
Na wën, aacï Yecu tïŋ, ke jɔ cööt, ku cuɛt rɔt piny ë yenɔm, ku jɔ lueel ë röl dït an, “Eeŋöda në yïn, Yecu, Wën ë Nhialic Awärjäŋ? Yïn läŋ, du ya leŋ wëi!”