Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn bï tɔŋ tɔ loi rɔt ë Rip, ku ta raan kekë mänhë thäär, ku raan ke raan thiëëk kek. Pänydït kekë pänydït, ku melik de ciɛɛŋ kekë melik de ciɛɛŋë abïk bääny tɛ̈ɛ̈r.
Yɛn ee raan ëbɛ̈n piŋ ke ŋun an, “Akuöörkuöör anu ë pinynɔm ëbɛ̈n! Ka lok lëkku bäny ke baai!” Ayï määthkï nɔm atitkï wïïkdï. Ayek lueel an, “Tɛkdäŋ bïï math, ku ëtɛ̈ɛ̈n abuk dɔm ku jɔku röt guöör.”
Mïth röör ayek tɔ̈u ke ke dhɔt wärken, ku duet abïk röt jɔ̈t märken, ku diäär kor abïk aa gɔ̈m në märken ke röörken. Kɔc ke baai de raan, kek abï ya kɔc ke aterde.
Na wën, aa piŋ Eliap Debid ke jam ke kɔc, ke ŋëny Debid ke jam ke kɔc, ku lëk en an, “Eeŋö tɔ yï bɔ̈ eenë? Eeŋa cï nyäŋ thökku ë jɔ̈ɔ̈ric? Täudu aŋic yïn ee mɛnhë, aŋiɛc nɔn yen lɛc yen ëbïï yï. Ee tɔŋ yen ë bä bɛ̈n woi baaŋ!”