10 Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abï raan ater tïŋ, ku gëm en ayäär. Kɔc wään ee ya dɔl guöp an, “Nu Bɛ̈nydït Nhialicdu ënou? Abä ke bɛ tïŋ awiëëk. Abï keek dum yiic, ku ciɛth ë kekɔ̈ɔ̈th cït raan cath ë tiɔ̈kic.
Yäär ke gup ku tɔ ke nuan, në luɔi ë cï kek piɔ̈ɔ̈th miɛt në kërɛɛc cï ya yök. Yäär keek abïk gup riɔ̈ɔ̈c, në luɔi ye kek ye lueel an, wärkï yɛn në piath.
Ënɔɔnë të cä wek röl de kaaŋ piŋ, ku aruöör ku thom ku lɔ̈ɔ̈r leŋ ku lɔ̈ɔ̈r dït ku agiɛɛr ku ka kɔ̈k ye gut, guötkï wenïïm piny ku lamkï kë cï käär. Na cäkï loi, ke we bï cuat ë many dɛ̈pic raantök. Yak tak de yanh duëër we kony?”
Ku takï bäny ke kake Nhialic läŋ, bäny ee Bɛ̈nydït luööi në kaam de yïk kekë Luaŋdït. Ë ke dhiau ku lɛ̈ŋkï: an, “Kok piɔ̈u we kɔcku, Bɛ̈nydït. Du kɔc ke nɔmdu tɔ biɔn gup, du ke bï tɔ ye kääŋ yup në juööriic. Acïï rɔ̈ŋ bï kɔc aa lop an, “Nu Nhialicdu ë nou?”
Yïn cïï wänmuuth duëër geet guöp, në kööl cï kërac ye yök. Yïn cïï piɔ̈u duëër miɛt në kööl ë riääk de kɔc ke Juda, abä yïnɔm jɔ lɛc, në kööl cïï këtuc ke yök.
Kɔc ke Juda abïk aa tiam cït man ë rem de tɔŋ, ku dumkï kɔckɛn ke ater piny ë tiɔɔm de kuɛɛr yiic. Abïk rem de tɔŋ ë jöŋgöör aa tiaam, në baŋ tɔ̈u ë Bɛ̈nydït ke keek.