Ku lueel an, “Wën ë Raan abï kajuëc dhil guum, ku abïï röördït rɛɛc, ku bänydït ke ka ke Nhialic, ku kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r, ku abï nɔ̈k, ku be rɔt jɔt ëkööl ee kek diäk.”
Ku wook wodhie, wok ee dhuëëŋ de Bɛ̈nydït woi cït man ë wo käŋ woi ë mɛnhdheric, ke cïn lupɔ kum wonyïïn, agoku röt aa puk buk aa ciët täudɛn manë guöp, ku yok dhuëëŋ yök dhuëëŋ ee cool ë ŋuak rɔt, ku ye Bɛ̈nydït en abïï en, yen aye Wëidït.
Wään cï Jothep thiɔ̈k ke thuɔɔu, ee gäm de yic aŋäth yen atɔ yen ŋic luɔi bï Nhialic kɔc ke Yithriɛl wɛ̈t bei paan ë Rip. Ago thɔ̈n ke an bïk yomke luath në keek ëtök
Ku ënɔɔnë, Nhialic de piɔ̈u dhuëëŋ ëbɛ̈n, Raan cï we cɔɔl në këde dhuëëŋdɛn ee tɔ̈u athɛɛr në Kërtho Yecu, miäk, të cä wek käŋ guɔ guum tëthiinakäŋ, ee we tɔ ye dikëdik yen guöp, ku tɔ we kääc, ku tɔ we ril, ku tɔ we lïk piny.
Guɔ lueel, an, “Bɛ̈ny, aŋic yïn.” Ago pɔ̈k nɔm ɛn, an, “Kɔckë ee kɔc ë bɔ̈ bei ë këtucdïït ë ke dhalic, ku acïk lupɔɔken waak, tɔkï ke ɣer ë riɛm de Nyɔŋamäälic.