39 Na wën, ke Parithai wën cï Yecu cɔɔl, të cï en e tïŋ, ke jɔ lueel ë yepiɔ̈u an, “Raanë tëë ye tiët, adï cï tiiŋë ŋic, tiiŋ ë jak en, ku adï cï täude ŋic, ee tiiŋ ee kërac looi!”
go Geɣadhi lïm de raan de Nhialic piɔ̈u jam ku lueel an, “Bɛ̈nydï acï Naaman tɔ jäl ke cïn kë tɛ̈ɛ̈u piny! Adï cï ka cï raan de Thiriya ke gäm en nööm. Yɛn cï kuëëŋ në Bɛ̈nydït pïïr, abä cuɔp kueer, ku yɛn bï këdäŋ lɔ nööm tëde yen.”
Ku ëtɛ̈ɛ̈n ja lɛ̈k kɔc kɔ̈k an, “Yak röt mɛ̈ɛ̈c në wolɔ̈m, wok ɣeriic ka wek cï rɔ̈ŋ bäk wo jak! Yɛn cïï kɔc cït ee kakë duëër piŋ, agönhdï wo keek acït many cie liu.
Jakï luɔk ë luɔi piɛth luɔi bï röŋ ke puŋdepiɔ̈u, ku duökï jam gɔl ë wepiɔ̈ɔ̈th an, wo de wäärda Abraɣam, wek yɔ̈ɔ̈k an, Nhialic aduëër mïth ke Abraɣam cak në kɔikë!