“Dhorou raan thiërdhorou ke run, ee kaam cï Nhialic mac bï yen kɔcku kekë pänydït ɣeric gäm nɔm lääu në kërac yic kekë luɔi rac. Awäc abï pɔ̈l, ku piathëpiɔ̈u athɛɛr abïï gɔl, ago nyuuth ku kake tiët aa yic, ku be tëɣeric aläl tɔc bɛ gäm Bɛ̈nydït.
Ku bɔ̈ jɔɔk rac bei ë kɔc juëc gup, ke ke cöt an, “Yïn ee Kërtho wën ë Nhialic.” Go ke jɔ̈ɔ̈ny, ku cïï ke pɛ̈l jam: në ŋïny ŋic kek en nɔn ee yen Kërtho.
Na wën, aacï Yecu tïŋ, ke jɔ cööt, ku cuɛt rɔt piny ë yenɔm, ku jɔ lueel ë röl dït an, “Eeŋöda në yïn, Yecu, Wën ë Nhialic Awärjäŋ? Yïn läŋ, du ya leŋ wëi!”
Na wën, ke kut ë kɔc ëbɛ̈n kɔc ke piny de Gadaren, piny thiääk kekë tɛ̈ɛ̈n, ke jɔkï lɔ̈ŋ an, bï jäl pinyden, acï riɔ̈ɔ̈c dït ke dɔm: go lɔ ë abëlic, ku jɔ enɔm puk.
Wok ee kɔc de gup rïŋ ku riɛm. Ku Yen aya, ade guöp cï wook. Yen kë ë tɔ Yen ee raan töŋ ë woyiic ka, ku kën ë looi Yen ee kënë ee luɔɔi bï Yen jɔŋdït rac riɔ̈ɔ̈k në thonde, raan nu riɛl ë thuɔɔu ë yeciin.
Raan ee kërac looi, ka ye këde jɔŋdït rac, jɔŋdït rac yen aa gɔl luɔi ë kërac ɣɔn ciɛkë käŋ. Yen aa tulë Wën ë Nhialic, bï luɔi de jɔŋdït rac bɛ̈n riɔ̈ɔ̈k.
Ku gäär tunynhial de ɣön ë Nhialic nu Piladelpia alë: Kakë aluel raan ɣeric keek, raan yic, raan cath ke mukthäär ë Debid, raan ee ɣöt tueer, ku cïn raan bï e thiöök, ku ye ɣöt thiöök, ku cïn raan bï e tueer: