44 Go keek yɔ̈ɔ̈k an, “Wëlkï kï, wël wään cä lɛ̈k week, wään ŋuɔɔt ɛn ke ya tɔ̈u wo week an, “Käŋ kedhie abïk dhil aa yith, ka cï gɔ̈ɔ̈r në këdï ë löŋ de Mothe yic, ku tït yiic, ku Diɛt yiic.”
Kë lueel ë Bɛ̈nydït Awärjäŋ ë nɔɔnë kï an, “Yɛn tɛ̈ɛ̈u këërkëër ril ku le dïu piny në Dhiɔn. Ku yɛn bï kuur de aguk nɔm ril tääu ë yenɔm, ku acï gäär kɔ̈u ee wëlkë an, ‘Gäm ril ee käŋ guum.’
Apiɛth tei, Nhialic guöpde, abï yï nyuöth kë bï yïn en ŋic: Nyan dhuec abï mɛwä dhiëëth ku abïï cäk an, Emanwɛl, të lueelë yen në thoŋda, ee “Nhialic atɔ̈u ke wook.”
Ku të ceŋ ee bänykë piny, Nhialic de paannhial abï ciɛɛŋde looi, ciɛɛŋ cïï bï thök athɛɛr. Acïï bï tiaam, ku abï ee meliikë riɔ̈ɔ̈r kedhie taitai, ku jɔ ceŋ aɣet athɛɛr.
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, mïth ke Yithriɛl abïk kenïïm puk, ku kɔɔrkï Bɛ̈nydït Nhialicden, ku kɔɔrkï meliŋ cït Debid. Wadäŋ në akööl ciëën, abïk aa bɛ̈n në Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈m në riëëu, bïï ë keek bɛ̈n thieei.
“Ku yɛn bï wëi ke kokdepiɔ̈u, ku lɔ̈ŋ luööŋ në käu de Debid guöp, ku kɔc cieŋ Jeruthalem. Ka abïk raan cïk nɔ̈k aa dhiëëu cït ka dhiëëu mɛnh tök në man nɔm. Abïk aa dhiëëu në jiɛthëpiɔ̈u cït ka dhiëëu wën kɛ̈iden.
Në ë köölë abï kɔ̈ɔ̈c ë kuur de olip nɔm në Jeruthalem të lɔ aköl amiäk, ku ëtɛ̈ɛ̈n kuur de olip abï e yic tek ë rou gɔl ë aköl amiäk lee aköl athɛ̈i në gökdït ë wak. Biäk de kuur abï lɔ të lɔ rut ku biäk tök abï lɔ të lɔ wöuwic.
Miɛtëpiɔ̈u arëët, nyan de Dhiɔn, moc kiɛɛu, nyan de Jeruthalem! Tiëŋkï, melikdun abɔ̈ tënu wek thïn! Abɔ̈ ke cï duaŋ nɔm, ku ë tiam, ku ë rɔt kuɔɔr piny, ka acath në muul kɔ̈u, acath adhäny thiin ë muul kɔ̈u.
Na wën, ke lëk ë Bɛ̈nydït Mothe nɔn thɛ̈ɛ̈th en karɛc de maläŋ, ku tɛ̈ɛ̈u në wai nɔm. Na de raan cïï kërac kac, ke bï kërac de maläŋ aa woi, go guöp waar.
Ëköölë acï Yecu kɔckɛn ë piööcë gɔl ë nyuuth luɔi bï en dhil jäl le Jeruthalem, ku luɔi bï en kajuëc guum tëde röördït ku bänydït ke ka ke Nhialic, ku kɔc ë löŋ gɔ̈ɔ̈r, ku bï nɔ̈k abï thou, ku bï rɔt bɛ jɔt ëkööl ee kek diäk.
Ku lueel an, “Wën ë Raan abï kajuëc dhil guum, ku abïï röördït rɛɛc, ku bänydït ke ka ke Nhialic, ku kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r, ku abï nɔ̈k, ku be rɔt jɔt ëkööl ee kek diäk.”
yen acïï Nhialic tɔ ye yic tëde wook wok mïthken, në jön cï en Yecu bɛ jat nhial, acït man cï ë gɔ̈ɔ̈r ë Diɛt ye kek rou yiic an, ‘Yïn ee Wëndï, ee köölë yïn cä dhiëëth.’
Läm ye Judai lam në kueer ë löŋ thɛɛr, acie läm de yic yic, yen, aa tïm de kapiɛth bï Kërtho bɛ̈ɛ̈i, kɔc ee Nhialic lɔ̈ŋ në kueer ë ka ye nɔ̈k në ruöön thok ëbɛ̈n, acïï ke bï kɔn ɣɛɛt të bï kek piɔ̈ɔ̈th dikëdik.
Yen Melkidhedek guöpde, aaye meliŋ de Thalem ku ye bɛ̈nydït de kake Nhialic Awärjäŋ. Ɣɔn le Abraɣam enɔm dɔ̈k ciëën të cï yen lɔ biök kekë meliik kaŋuan go ke tiaam, go Melkidhedek loor nɔm ku thieei.
Ku në kakë yiic kedhie, acïï Wëidït ɣer nyuöth wook në këde kueer lɔ Tëɣeric aläl nu paannhial an, aa kënë guɔ liëp thok wook, në biäk ŋoot ë paany ye Nhialic lam në kueer ë löŋ thɛɛr ke kääc.
Ayek cök ë kɔɔr kek en an, Ee köölou ku nɔn ee yen kööl cït ŋö, kööl cï Wëidït nu ë keyiic nyooth, ɣɔn lueel kek ka bïï Kërtho guum, ku dhuëëŋ bï bɛ̈n ë kecök, ke ke ŋoot wei.
Guɔ rɔt cuat piny ë yecök, an, ja lam. Go ya yɔ̈ɔ̈k, an, “Acie yen! Yɛn ee lïm wo yïn ëtök, ku ya lïm wokë mïthëkɔckun ëtök kɔc ee ya cäätɔɔ ee jam de Yecu döt: ye Nhialic lam!” Wëi ke guiëërëwël kek aye cäätɔ luel këde Yecu.