Go raan ë athölbö tɔ kut kɔ̈ɔ̈c tëmec, ku reec e nyin jat nhial, ku jɔ yepiɔ̈u biɔ̈ɔ̈k, ku lueel an, ‘Nhialic kok piɔ̈u we yɛn, yɛn ee raan ee kërac looi!’
Na wën, aa cuk aköölkë lɛɛr, ke wo jɔ jäl lok ë kueerda, gokï wo ruac kedhie, kekë diëërken ku mïthken, abuk ɣet pänydït këc, goku womiɔl tuk ë wɛ̈ɛ̈r yɔu, ku lɛ̈ŋku.
Go Petero ke tɔ lɔ biic kedhie, go emiɔl tuk ku lɛ̈ŋ, na wën, ke wɛ̈l enɔm raan cï thou, ku yöök an, “Tabitha, jɔt rɔt!” Go enyin liep: na wën, aacï Petero tïŋ, ke jɔt rɔt rëër.
Ɣɔn nu Yecu ë piny nɔm, acï Nhialic lɔ̈ŋ ku dhiɛɛu në röldït, lɛ̈ŋ Nhialic Raan duëër en kuöny bei në thuɔɔuwic. Aye lɔ̈ŋ në riëëu ku kuur yen rɔt kuɔɔr piny në Nhialic nɔm, go Nhialic lɔ̈ŋde piŋ.