Ku të ceŋ ee bänykë piny, Nhialic de paannhial abï ciɛɛŋde looi, ciɛɛŋ cïï bï thök athɛɛr. Acïï bï tiaam, ku abï ee meliikë riɔ̈ɔ̈r kedhie taitai, ku jɔ ceŋ aɣet athɛɛr.
Bɛ̈nydït de rɛm abï kɔcke gël, ka abïk kɔc ke ater riɔ̈ɔ̈k. Abïk aa kïïu tɔŋ cï ka cï mɔ̈u wit, ku lëukï kɔc ke ater riɛm, riɛm bï kuëër cït man ye riɛm de miɔ̈c näk wɛt piny në yïk nɔm.
Go lɛ̈k keek an, “Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Ade kɔc kɔ̈k ë kɔc yiic kɔc kääc eetënë, kɔc cï thuɔɔu bï thiëëp, të ŋoot kek ke ke kën ciɛɛŋ de Nhialic tïŋ ke bɔ̈ kekë riɛldït.”
Go tim de enap bɛ̈ɛ̈r an, ‘Në baŋ bän we mac, yɛn bï kɔ̈ɔ̈c ku cä be ŋuɔl në mïthkiën ye ke mɔ̈u looi, mɔ̈n ee yiëth miët piɔ̈u ku kɔc, ku ja bɛ̈n aa bɛ̈ny de tiim.’