Moc kiɛɛu de miɛtëpiɔ̈u, yïn paannhial! Moc kiɛɛu, wek ɣään thuth ke piny! Mockï kiɛɛu në miɛtëpiɔ̈u, wek kur, ku tim ëbɛ̈n tɔ̈u roor! Bɛ̈nydït acï dhuëëŋde nyuɔɔth, në biäk cïï Yen kɔckɛn ke Yithriɛl kony.
Go kut ë kɔc cath tueŋ kekë kut ë kɔc biɔth ke ciëën gokï ya cööt an, “Ɣothana ë tɔ̈u ke wën ë Debid! Thieithieei ë raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït! Ɣothana ë tɔ̈u tënhial ya!”
“Mät en anyäŋ week, mändï en agäm week: miɔ̈c miaac ɛn week, acïï cït man ë miɔ̈c ee kɔc ke piny nɔm we miɔɔc. Duökï wepiɔ̈ɔ̈th tɔ jeth, ku duökï wepiɔ̈ɔ̈th tɔ riɔ̈c.
ago käŋ tɔ luukë kedhie në yen, në luɛl cï en mät lueel në riɛm de timdɛn cï rïïu nɔm, nɔn ee kek ka nu ë piny nɔm, ku nɔn ee kek ka nu paannhial, ee Wënde yen aa luuk ke.
Ku ënɔɔnë, Bɛ̈nydan Yecu Kërtho guöp, ku Nhialic Wääda, Raan cï wo nhiaar, Raan cï wo gäm muŋdepiɔ̈u bï ɣet athɛɛr, ku gɛm aŋäth piɛth në dhuëëŋ de yenpiɔ̈u,
Ku këriëëc cï cak ëbɛ̈n, ayï ka nu paannhial, ayï ka nu ë piny nɔm, ayï ka nu ë piny thar, ayï ka nu ë wɛ̈ɛ̈ric, ku ka nu ë keyiic kedhie, acä ke piŋ, ke luelkï an: “Athiɛɛi, ku riëëu, ku dhuëëŋ, ku riɛldït, ë ke tɔ̈u në Raan rɛ̈ɛ̈r e thöönydït nɔm, ku në Nyɔŋamääl, aɣet wadäŋ thɛɛr ya.”