Miɛtëpiɔ̈u arëët, nyan de Dhiɔn, moc kiɛɛu, nyan de Jeruthalem! Tiëŋkï, melikdun abɔ̈ tënu wek thïn! Abɔ̈ ke cï duaŋ nɔm, ku ë tiam, ku ë rɔt kuɔɔr piny, ka acath në muul kɔ̈u, acath adhäny thiin ë muul kɔ̈u.
Go kut ë kɔc cath tueŋ kekë kut ë kɔc biɔth ke ciëën gokï ya cööt an, “Ɣothana ë tɔ̈u ke wën ë Debid! Thieithieei ë raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït! Ɣothana ë tɔ̈u tënhial ya!”
Ku abï melik puk nɔm, yöök keek an, ‘Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Nɔn cä wek e luöi raan töŋ de mïthëkɔckuɔnkë, acakaa raan koor ë keek kedhie, ka cäk luöi yɛn!’
Tiëŋkï, ɣöndun acï nyäŋ week ke yäär. Ku wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, we cïï a bï bɛ tïŋ, aɣet kööl bä wek e lueel an, ‘Thieithieei raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït.”’
ago käŋ tɔ luukë kedhie në yen, në luɛl cï en mät lueel në riɛm de timdɛn cï rïïu nɔm, nɔn ee kek ka nu ë piny nɔm, ku nɔn ee kek ka nu paannhial, ee Wënde yen aa luuk ke.
Ku ënɔɔnë, Melik tɔ̈u aɣet athɛɛr ya, ke cïï dhiap, ku cïï duëërë tïŋ, Yen Nhialic de nɔm pɛl etök, ë riëëu ku dhuëëŋ ë ke ye tɔ̈u në Yen aɣet wadäŋ thɛɛr. Amiin.
Ku acï nyuöth keek, nɔn cïï en ee biäkden ee biäkdun yen aaye kek kakë looi, ka cï guiëër week ënɔɔnë në kɔc wään guïïr week wëlpiɛth në riɛl ë Wëidït ɣer Wëi ë tooc paannhial, ku tuucnhial ayek kakë kɔɔr luɔi woi kek keyiic.